- panus
- pānus, i, m., = pênos, Dor. panos, the thread wound upon the bobbin in a shuttle.I.Lit.: intus modo stet rectus subteminis panus, Lucil. ap. Prisc. 3 fin., and ap. Non. 149, 24; cf.: panus tramae involucrum, quem diminutive panuclam vocamus, Non. l. l.—II.Transf.A.A swelling, tumor:B.
tumor quoque inguinum ex formae similitudine sic (sc. panus) vocatur,
Non. 149, 24; Novat. ap. Non. 149, 28; Afran. ib. 25:panos aperit sevum pecudum,
Plin. 30, 8, 22, § 75; 24, 11, 58, § 97; 35, 17, 57, § 195:viscum panos mitigat,
id. 24, 4, 6, § 11.—An ear of millet, Plin. 18, 7, 10, § 54.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.